Postoje događaji po kojima se pamti određeno vrijeme, neki period u toku godine. Oktobar mi je nekako uvijek bio vezan za knjigu, za sajam knjiga. Ko se još ne śeća dobro poznatih kolektivnih odlazaka za Beograd? Zapošljeni u osnovnim i srednjim školama u Crnoj Gori, rijetko kad su kraj oktobra proveli na radnim mjestima. Bilo je to vrijeme predviđeno za sajam knjiga, događaj koji se mjesecima unaprijed planirao. Uprave škola su se dovijale na različite načine da obezbijede sredstva i zaposlenima omoguće besplatan put i boravak. Naravno, ne bilo kakav smještaj, nepoznat hotel ili previše udaljen od Knez Mihailove. Po povratku sa sajma, kad se sazna da su kolege iz suśedne škole bili smješteni u boljem hotelu, počinju priče i osude na račun uprave. Začas svi zaborave da su tu bili zbog knjige, ili možda nijesu. Najčešće se putovalo vozom, mada je bilo situacija i kad je to bilo na vrlo visokom nivou – avionom. To je zavisilo od mogućnosti tadašnjih SIZ-ova, stanja privrede u nekoj opštini i dovitljivosti uprave škola. VIŠE
