Da je čovjeku, da se kao orao izvisi, da se vine u nebesku raskoš pa nadleti brda i dolove. Da mu je da u oku svu tu ljepotu svije, odmetnuo bi se u gnijezda zvjezdanih treperenja. Kružio bi, nadlijetao, no divovsku ljepotu nad kojom krila raspinje, ne bi iz oka mogao istrgnuti, niti bi se od nje rastajao. VIŠE
